Tøfler i det uendelege

No er det ikkje slik at eg berre held på med desse tøflene, sjølv om blogginga gjer inntrykk av det. Blogging av jolegåver er jo ikkje så kult, difor vert ikkje alt presentert her, nei.. Men det gjeng i varm strikk til hode, hender og hals, mykje ullne godsaker kjem til å havne under trea i år.

Men tøffel-føljetongen måtte avsluttast, Bleiegutt var på hugget og ville ha strikk, men då han fekk det var det ikkje snakk om å ha dei på.. Kun eit lite uoppmerksomt augeblink der han leiker med vatnet på badet fekk eg lurt dei på, ny-tova og mjuke. Med perfekt fit! (Beklager dårleg foto, men som de skjønar måtte eg nytte høvet..)

Men bruke dei? Ikkje tale om. Så då vart Systro oppgitt, og tok dei med seg til julemessa som kyrkjelyden arrangerte i helga, der dei vart mottekne med ovasjoner. Hurra! Etter 5 min var dei solgt, og eg fekk att sjølvbtilliten på min tøffelstrikk...


Kan hende fotballstrømper gjer større lykkje?

Det er i allefall klart at ein heil fotballbane og ein liten gut på 2 1/2 er bedre match enn mors tøfler!!