Søsterkos

Søsterlua er klar, og har alt vore i bruk ei tid, til stor glede for mor. Og det kan jo også nevnast at leirskulelua til storesøster har vore på toppen av Galdhøpiggen! Det er det tøffaste noko av mitt strikk har vore med på! Og lua kom godt med, 15 kalde minus var det på toppen, men strålande sol og overveldande utsikt.

No forbereder me oss på fleire kalde hovud, og har difor fått fart på luestrikkinga.

 Vetlesystro måtte få knappepynt på lua, for å halde forskjell på dei.

Glade porselensknapper frå Snella&Petronella, dei har venta lenge på å få koma frem i ljoset.

Garnet er aran frå artesano, 50/50 alpakka og ull. Pinne 4,5 gav fin fastheit til lua. 

Dusken er fremleis bestemors gamle kåpekrage, eg er noko usikker på kva for pels det er, og om ein ikkje er så glad i pels må vel gjenbruk vere bra?




 








Desse luene skal nok forbli dusklause, den lilla er same som dei foregåande kvite, men litt lausare i strikken. Garnet er framleis aran frå artesano, men her har eg nytta pinne 6, og lagt opp 72 masker. Ca 100 g gjekk med, dvs ein bunt.

Den kvite er same garn, pinne 6, fri flettestrikk, med ein rett-ein vrang nederst. Ein bunt gjekk med her og.


Den grå er Alfa frå Sandnes, pinne 6, og fletter i kryss etter eget mønster.  Alfa var nydeleg å strikke med, lett og godt garn, nokon som har erfaring med korleis det oppfører seg i bruk?

Må berre ta med eit bilete frå fjellet, særdeles relevant, siden dei fleste luene vart strikka der....

 

Ljosande, sart og sterk på ein gong, den litt unnselege laven, men han gjer seg markert når store vidder er dekka av han! Vakkert! Og inspirerer til å strikke som Fuglemamma...