It's a kind of magic...

Å strikke på fire pinner har eg alltid vore fortrolig med. Kjekt og greit og det veks fort og ein slepp å saume saman etterpå. Men så har eg hørt og lest mykje om denne Magic loop, og tenkt at det ser jo litt lettvint ut, og så slepp ein jo vide masker ved kvart pinneskift, og ein slepp å leite fortvilt etter den eine pinnen som har vorte borte....

Eg vart overbevist etter ein omgang!!

Det opplevast som at eg sit og flakser med vengene når eg strikkar, og loopane sprellar på kvar si side, men du verden så mykje enklare enn dei fire pinnene!!

Om de gransker bilete over ser de at også strikkefastheita gjeng ned, det vert jevnere og glattere. Og, eit ikkje så lite moment; klirringa forsvinn! Eg minnest forsøket på diskre 4-pinnestrikk under forelesningene på høgskulen - ja, pinnene klirra så høgt at det vart sak på klassemøtet, med vedtak om at strikk på rundpinne var greit, medan 4-pinnestrikkinga ikkje vart godkjend!

Neste utfordring må vere å strikke begge vottene på ein gong, spørsmålet mitt er då om eg må ha to garnnøster, eller om eg kan nytta innerste og ytterste tråd frå same nøste. Nokon erfaringer, nokon?

På pinnen er altså votter etter Gotlandsk strikketradisjon, moro strikk, men krev godt ljos!