I klassa til eldsteguten, på 4. trinn, har dei ein klassebamse. Han heiter Kåre og er ein kanin.
Sist me var på loppemarknad fann gutta mine ein tilsvarande kanin, men det var ei jente, hevda dei. Kåreline. Siden har Kåreline budd hjå oss, og du kan tru det var stas då det var guten vår sin tur å ha med Kåre heim!
Uansett, gutane meinte at ei dame treng ein kjole. Lenge har dei ment det. Så forleden dag, då minsten var heime og var sjuk, designa me korleis kjolen skulle sjå ut og minsten fann fram garn i riktige farger. Dvs at eg kom med nokre forslag, dei vart godkjente, men da han så den knall rosa babyullen lengre inn i skuffen var han snar: "Og så den, mamma!!!" Nøgd satte han seg til rette i sofaen og sa: "No kan du strikke, mamma, mens jeg ser på".
Her sit Kåreline for å sjekke om fargane passer til henne. Ho er lita, mjuk og søt, men også ganske selsom og slaskete i kroppen. Og så trekker ho godt over enden!!
Eg la i veg i strikkinga, men kom kjapt fram til at kjolen vart svært uanstendig om eg ikkje fekk den lengre bak enn foran. Hol til halen var greit, men å dekke inn den tjukke kaninstumpen??
Forkorta rader vart løysinga, då fekk eg kjolen til å leggja seg godt under stumpen til frøken Kåreline.
Teikninga er ikkje den beste, eg er betre på strikking enn teikning, men poenget her er fargane minsten valde ut. Rosa og lilla nederst, kvitt med raude striper over magen, og rosa øverst. Fargelagt heilt sjølve.
Då eg kom til det øverste partiet hadde minsten tatt kvelden, sjuk og trøtt som han var, og eg såg mitt snitt til å heller strikka lilla lyngfarge, som eg tykte betre om....
"Mamma, den skulle jo være rosa øverst!!!" var takken eg fekk for det, ikkje noko begreistring for ferdig kjole der i gården, nei! Men då han fekk lov å velgja knapper så gjekk det greit, knappeboksen min er stor og innhaldsrik og holdt han i ande lenge...
No er Kåreline klar. Ny kjole, heimedesigna og heimestrikka. Ho ventar på Kåre, kjem han ikkje attende snart?
Kjolen er ikkje dampa eller vaska, den måtte på med det same, difor dei lite flatterande hola etter pinneskift midt foran, då eg strikka på 5 pinner denne gongen. Hjartet kom litt langt ned på magen, men Kåreline sit vanlegvis ikkje med strekk i nakken, ho har hovudet ned, og då ser Kåre hjartet likavel.
9 gram veg kjolen, og det er fordelt mellom Lyngfarga Geilsk tynd uld, Kvit og flaggraud 2-tråds merinoull frå Nøstebarn, og ein knallrosa Babyull frå Dale.
Oppdrag fullført.
Sist me var på loppemarknad fann gutta mine ein tilsvarande kanin, men det var ei jente, hevda dei. Kåreline. Siden har Kåreline budd hjå oss, og du kan tru det var stas då det var guten vår sin tur å ha med Kåre heim!
Uansett, gutane meinte at ei dame treng ein kjole. Lenge har dei ment det. Så forleden dag, då minsten var heime og var sjuk, designa me korleis kjolen skulle sjå ut og minsten fann fram garn i riktige farger. Dvs at eg kom med nokre forslag, dei vart godkjente, men da han så den knall rosa babyullen lengre inn i skuffen var han snar: "Og så den, mamma!!!" Nøgd satte han seg til rette i sofaen og sa: "No kan du strikke, mamma, mens jeg ser på".
Eg la i veg i strikkinga, men kom kjapt fram til at kjolen vart svært uanstendig om eg ikkje fekk den lengre bak enn foran. Hol til halen var greit, men å dekke inn den tjukke kaninstumpen??Forkorta rader vart løysinga, då fekk eg kjolen til å leggja seg godt under stumpen til frøken Kåreline.
Då eg kom til det øverste partiet hadde minsten tatt kvelden, sjuk og trøtt som han var, og eg såg mitt snitt til å heller strikka lilla lyngfarge, som eg tykte betre om....
"Mamma, den skulle jo være rosa øverst!!!" var takken eg fekk for det, ikkje noko begreistring for ferdig kjole der i gården, nei! Men då han fekk lov å velgja knapper så gjekk det greit, knappeboksen min er stor og innhaldsrik og holdt han i ande lenge...
No er Kåreline klar. Ny kjole, heimedesigna og heimestrikka. Ho ventar på Kåre, kjem han ikkje attende snart?
Kjolen er ikkje dampa eller vaska, den måtte på med det same, difor dei lite flatterande hola etter pinneskift midt foran, då eg strikka på 5 pinner denne gongen. Hjartet kom litt langt ned på magen, men Kåreline sit vanlegvis ikkje med strekk i nakken, ho har hovudet ned, og då ser Kåre hjartet likavel.
9 gram veg kjolen, og det er fordelt mellom Lyngfarga Geilsk tynd uld, Kvit og flaggraud 2-tråds merinoull frå Nøstebarn, og ein knallrosa Babyull frå Dale.
Oppdrag fullført.
Herlig historie! Og kjolen ble fin, den :)
SvarSlett