tirsdag 21. april 2015

Marius i saueduftende Peer Gynt

Peer Gynt var ei ny erfaring for meg - eg sat i den gode saueull-lukta og strikka. Og koste meg. For det lukta ordentleg sau!! Eg likte det godt, men mi fine byfrøken av ei snart 15-åring fann strikkinga for fjøsaktig, og var særs tvilande til om dette kunne funke som ny Marius til henne. 

Men etter ein god Milo-dukkert vart Peer Gynt mjuk og handsome, og fjøs-osen var bytta ut med mild parfyme. Alle var til lags, og det skal jo som kjent godt gjerast!!






































Ironisk nok sit jenta her på trappa til familiens gamle husmannsplass, her har det nok vore både sau og ei ku i tidlegare tider. No er det hytteliv der, og i påska fann me moglegheit til å vere i vakre Telemark og på vår kjære husmannsplass ei tid.






































Den forrige Mariusen eldstedottera fekk var i mjuk Alpakka frå Sandnes,  den fell så fint på, var mjuk og god og har vore eit kjært plagg i faktisk fire år. Den var no for liten, og da butikken ikkje hadde Alpakkagarn i riktige fargar inne, vart det Peer Gynt som fekk prøva seg.

Dottera har vore ikledd ull frå fyrste dag, med tøybleiebukser og Nøstebarn sine heimestrikka ulltrøyer, og klør ikkje av rein ull. Hurra for Peer!!

Faktaboks: Peer Gynt frå Sandnes, Det gjekk med fleire nøster enn oppgitt i oppskrifta, da Peer har færre løpemeter enn Alpakka. 
Heldigvis fulgte eg kjensla frå magen og handla meir garn enn dama i butikken sa, og det vart akkurat nok. 
Diverre talte eg ikkje nøstene, og veit ikkje kor mange det vart til sist...

Oppskrifta er Sandnes Klassikere nr 15, Marius med rund sal. 
Eg strikka klassisk vrangbord med to rett, to vrang, samt strikka nokre forkorta rader i det mørke feltet bak i nakken. Dermed fekk genseren betre passform i hals og nakke. 

lørdag 11. april 2015

Systerstrikk på kvitveistur

Pulsvarmere kan nyttast til mykje, til dømes for å varme små kvitveis som titta opp frå gamalt lauv, på min veg heim frå jobb i dag.






































Ikkje noko kan gje større glede enn dei fyrste vårblomane på kjølege, friskduftande vårdagar. Mmm!!




















Pulsvarmerne er ublogga, trass at dei har gjort jobben i over to år alt. Skammeleg!!
Dei er strikka etter eige hovud i Geilsk Tynd Uld, mjukt, tynt og lett. Elsker dei, dei er så lette og så varme! Mønsteret er daisystrikk i nokre smårestar av Nøstebarn 2-tråds merinoull. Då dei var ferdige oppdaga eg at mønsterfargane var snudde opp ned på den eine, og difor har dei vore mest til kvardagsbruk. Men dei er det jo som kjend flest av!




tirsdag 7. april 2015

Sukkerfritt påskeegg til mor

Påskeeggjakta er ein viktig hending på påskeaftan, ungane er yre av spenning frå dei står opp om morgonen, både for å gøyme kvarandres egg, finna dei, og kva som er inni egga. Egga plar vere fylt til randen av gode saker, søtt, salt og syrlig, og ungane et seg mette.

Så kva med mor, som denne sesongen ikkje et godteri? Eg freista å tone det ned, men ungane gav seg ikkje, eg måtte også få egg!

Dei stakk hovuda saman med far sin, kviskra og tiska rundt i hytta.





























Påskeaftan formiddag drog me til "bygda", som me seier om fagraste Fyresdal, og eg skjøner i etterkant kvifor det var heilt topp at eg gjekk aleine i matbutikken..

Eg fekk det største egget av alle! Og då eg endeleg fann det, godt gøymt bak ein vedstabel, åpenberra det seg mjukt, tynt alpakkagarn, Hverdagsgarn, påskegul Pukka-te, øyredobber og lavendelpose... For nokon ungar! Dette var godteri for mor, ja!!!